وَ قَالَ علی [عليه السلام] مِنْ كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ
وَ التَّنْفِيسُ عَنِ الْمَكْرُوبِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : از كفّاره گناهان بزرگ ، به فرياد مردم رسيدن
و آرام كردن مصيبت ديدگان است.
هنگامی كه انسان دچار گناه می‌شود بايد توبه كرده و به جبران آن بپردازد و
جبران گناه بدين شكل است كه فرد خاطی می‌بايست پس از توبه تكاليف فوت
شده را انجام دهد
اما گاهی انسان مرتكب گناهی می‌شود كه شعاع گناه او و ديگران
را فرا می‌گيرد در اين صورت بايد كفاره پرداخت شود؛
حضرت امير(ع) در اين حكمت به دو كفاره مهم اشاره كرده و می‌فرمايد: «مِنْ
كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ» از كفّاره گناهان بزرگ «إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ» به فرياد مظلوم
رسيدن «وَ التَّنْفِيسُ عَنِ الْمَكْرُوبِ» آرام كردن ودلداری دادن به مصيبت‌ديدگان است.
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
پاسخ:ممنون
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: